#1 Is jouw werk leuk?
Vaak ontvangen we de vraag of ons werk wel leuk is. Zo ook afgelopen week. Omdat dit een terugkerende vraag is, starten we een serie aan blogs om over ons werk te vertellen. De leuke kanten van het werk maar ook de mindere kanten van het werk; want óók die hebben we. Vandaag het verhaal over een man met een lichte beperking.
Zaterdagavond
Het is zaterdagavond en we zitten op een verjaardag in Friesland. Om 18.30 uur ontvangt Marco een telefoontje van een man die helemaal in paniek is. Hij heeft een muis gezien in de keuken en hoort nu de muis ritselen in een doos in de keuken. Marco hangt op en wenkt dat we nú moeten gaan. We verontschuldigen ons en stappen de auto in richting Ede.
Paniek in de tent
Rond 20.00 uur arriveren we bij het adres, een appartement op de 6e verdieping. De man laat ons binnen en blijft achter ons staan wanneer we naar binnen gaan. We starten met de inspectie. Marco bekijkt de keuken en Tessa voert het onderzoek uit in de woonkamer. Meestal doen we dit afzonderlijk van elkaar, dus in dit geval is leuk om eens samen aan het werk te zijn.
Al snel komen we achter een aantal zaken:
- De ingang waardoor de muizen het appartement binnentreden;
- Welke looproute de muizen nemen;
- De man heeft een lichte beperking maar leeft zelfstandig zonder hulp;
- De badkamer is te smerig om in te verblijven;
- Voedsel staat al langere tijd te beschimmelen;
- De man heeft geen stofzuiger in huis;
- De man heeft geen vuilniszakken in huis.
Tapijtkevers
Tijdens de inspectie treffen we niet alleen sporen van muizen aan. We treffen ook op meerdere plekken grote hoeveelheden larves van de tapijtkever aan. In alle naden van de bank, tussen de bankdelen in en op verschillende plekken in bed. Op de vraag of meneer wel eens last heeft van huidirritaties, antwoord hij bevestigend.
Aan het (huis)werk
Wij gaan aan het werk om de openingen af te dichten en een bestrijding uit te zetten. Hiervoor gebruiken we onze eigen klemmen maar ook de klemmen die meneer al via Bol.com heeft besteld. We plannen een vervolgafspraak in voor een controle. Normaliter iets wat we niet vaak bij muizenoverlast doen. Maar zoals we dat vaker doen, geven we meneer huiswerk mee. Voor de volgende afspraak moet hij alle troep weggooien zoals beschimmeld voedsel en lege dozen. Alle plekken goed stofzuigen en beddengoed en kleding gaan wassen op 60 oC. Als wij dan terugkomen, kunnen we meer zien dan nu het geval is. Ook is het een stok achter de deur om tot actie te komen. Meneer begint namelijk al met excuses dat hij moet werken en niet weet waar hij moet beginnen.
Nadat we weggaan?
Zoals wel vaker bij soortgelijke situaties, gaan wij met een gemengd gevoel weg. Vaak zoeken deze mensen niet de hulp die ze nodig hebben. In dit geval wel!
De volgende dag, op zondag, worden we gebeld door zijn zus. Ze geeft aan dat hij na ons bezoek naar haar toe is gegaan. Hij was zo in paniek dat hij niet meer thuis durfde te slapen. Ook wist hij niet hoe hij aan zijn huiswerk moest beginnen.
De hele familie wordt ingeschakeld. Meneer slaapt tijdelijk bij zijn moeder. De zus regelt hulp via de WMO en vraagt ons welke routes ze moet bewandelen. We schrijven hiervoor een aanvullend rapport. Alle broers (hij heeft er veel) komen elke dag een paar uur schoonmaken en uitzoeken. Het bed wordt weggegooid, net als de bank. Er wordt een stofzuiger aangeschaft. Al het voedsel wordt weggegooid, de koelkast wordt gereinigd, de badkamer idem dito. Iedere kamer wordt leeggetrokken, opgeruimd, opgeslagen, weggegooid en schoongemaakt.
Een goed gevoel
Inmiddels zijn wij meerdere keren op deze locatie geweest. Inmiddels is er geen muis of tapijtkever meer te vinden. Meneer gaat hulp krijgen in de vorm van begeleiding. Broers en zussen houden meer een oogje in het zeil.
Dit is een situatie die schrijnend was maar geweldig eindigt. En dat wij dat van dichtbij mogen meemaken, adviseren, behandelen en verbinden is precies waarom we gestart zijn met Pestis imperium. Om écht mensen te mogen helpen.
